SHAKESPEARE AND COMPANY, PARIJS
'Ik heb deze boekwinkel gemaakt zoals je een roman zou schrijven, door elke kamer op te bouwen als een hoofdstuk'
In 1951 opende de Amerikaan George Whitman Le Mistral, een boekhandel voor Engelstalige literatuur aan de linker oever van de Seine. In 1964, het 400ste geboortejaar van Shakespeare, veranderde hij de naam in Shakespeare and Company, ter ere van de boekhandelaar die hij zo bewonderde, Sylvia Beach, die in 1919 haar befaamde boekhandel onder diezelfde naam had geopend, en zonder wier hulp James Joyce's controversiële Ulysses misschien wel nooit was verschenen.
Net als Beach's winkel ‒ waar regelmatig auteurs als Hemingway, Fitzgerald en Eliot binnenliepen ‒ werd Whitmans winkel een ontmoetingsplaats voor schrijvend Parijs. 'Ik heb deze boekwinkel gemaakt zoals je een een roman zou schrijven, door elke kamer op te bouwen als een hoofdstuk, en ik wil graag dat mensen de deur openen zoals ze een boek openen, een boek dat leidt naar de magische wereld van hun verbeelding,' zei Whitman.
Beginnend schrijvers mochten er bovendien gratis logeren op de bedden tussen de boekenplanken. Wel golden er drie voorwaarden: dat ze een boek per dag lazen, dat ze een aantal uur meeholpen in de winkel, en dat ze een autobiografie schreven van één pagina voor het archief van de winkel. Inmiddels hebben er zo'n 30.000 'Tumbleweeds', stepperollers, zoals ze door Whitman werden genoemd, in de winkel geslapen. Sinds 2003 zet Whitmans dochter Sylvia het erfgoed voort, in de geest van haar vader en die andere legendarische Sylvia.
In 1951 opende de Amerikaan George Whitman Le Mistral, een boekhandel voor Engelstalige literatuur aan de linker oever van de Seine. In 1964, het 400ste geboortejaar van Shakespeare, veranderde hij de naam in Shakespeare and Company, ter ere van de boekhandelaar die hij zo bewonderde, Sylvia Beach, die in 1919 haar befaamde boekhandel onder diezelfde naam had geopend, en zonder wier hulp James Joyce's controversiële Ulysses misschien wel nooit was verschenen.
Net als Beach's winkel ‒ waar regelmatig auteurs als Hemingway, Fitzgerald en Eliot binnenliepen ‒ werd Whitmans winkel een ontmoetingsplaats voor schrijvend Parijs. 'Ik heb deze boekwinkel gemaakt zoals je een een roman zou schrijven, door elke kamer op te bouwen als een hoofdstuk, en ik wil graag dat mensen de deur openen zoals ze een boek openen, een boek dat leidt naar de magische wereld van hun verbeelding,' zei Whitman.
Beginnend schrijvers mochten er bovendien gratis logeren op de bedden tussen de boekenplanken. Wel golden er drie voorwaarden: dat ze een boek per dag lazen, dat ze een aantal uur meeholpen in de winkel, en dat ze een autobiografie schreven van één pagina voor het archief van de winkel. Inmiddels hebben er zo'n 30.000 'Tumbleweeds', stepperollers, zoals ze door Whitman werden genoemd, in de winkel geslapen. Sinds 2003 zet Whitmans dochter Sylvia het erfgoed voort, in de geest van haar vader en die andere legendarische Sylvia.
